Ο Μυστικός συνδυασμός του Πανσερραϊκού

Μετά από 5832 μέρες που τα «λιοντάρια» περιπλανήθηκαν στα μονοπάτια της Βʼ και Γʼ Εθνικής, ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε εκεί που πραγματικά ανήκουμε. Ο Πανσερραϊκός επιστρέφει...
Τι είναι όμως αυτό που έκανε φέτος τον Πανσερραϊκό να ξεχωρίσει, να
πάρει πανάξια το εισιτήριο της ανόδου; Υπάρχουν διάφορες θεωρίες.
Νομίζω όμως πως η ομάδα φέτος βρήκε τα μυστικό συνδυασμό που οδηγεί
στην σούπερ λιγκ. Ένας μυστικός συνδυασμός πολλών παραγόντων που πήγε και πάλι την ομάδα εκεί που τις αξίζει. Ας δούμε όμως αναλυτικά τα
«κομμάτια» που φτιάχνουν αυτό το συνδυασμό της επιτυχίας.

Πέτρος Θεοδωρίδης: Ο πρόεδρος του Πανσερραϊκού, ανέλαβε τις τύχες τις ομάδας το 2004. Θεωρείται από τους πιο έμπειρους παράγοντες του
Ελληνικού ποδοσφαίρου καθώς διατέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος του
Ηρακλή αλλά και της τότε ΕΠΑΕ.
Με την ανάλήψη της προεδρίας του στον Πανσερραϊκό, φέρεται να είχε
δηλώσει πως στους στόχους του ήταν να ανεβάσει τον Πανσερραϊκό στην Αʼ Εθνική, μέσα σε 2-3 χρόνια. Αυτό όμως δεν είχε επιτευχθεί. Γεγονός
είναι πως αυτό, «πίεζε» τον κ. Θεοδωρίδη. Μάλιστα στο στενό του κύκλο,
στην αρχή της χρονιάς, είχε δηλώσει πως αν δεν καταφέρει και φέτος η
ομάδα να ανέβει, θα αποχωρήσει από την προεδρία. Βέβαια οι προθέσεις
μόνο δεν φτάνουν. Έτσι προχώρησε σε μια σειρά βασικών ενεργειών που
είναι το κλειδί της επιτυχίας. Ανάμεσα σε αυτές, σημαντικό πάντα ρόλο
παίζουν οι επιλογές καλών και έμπειρων ποδοσφαιριστών και η πρόσληψη
καλού και φιλόδοξου προπονητή. Φυσικά το δύσκολο πρωτάθλημα της
ΒʼΕθνικής απαιτεί και καλή παρουσία στο «παρασκήνιο». Ο Πανσερραϊκός,
αρκετές φορές στο παρελθόν, είχε πέσει θύμα του παρασκηνίου. Το
γνώριζε αυτό ο κ. Θεοδωρίδης και δεν μπορούσε και φέτος να το αφήσει
έτσι. Γιʼ αυτό πήρε την κατάσταση στα χέρια του αναλαμβάνοντας
πρόεδρος της Ένωσης ομάδων Βʼ και Γʼ Εθνικής. Το να εκλεγεί δεν του
ήταν και τόσο δύσκολο μιας και όλοι αναγνωρίζουν την μεγάλη του
εμπειρία και τις ικανότητες του σε αυτό τον τομέα.

Γιάννης Παπακώστας: Γεννημένος στις 10 Δεκεμβρίου 1968, γέννημα θρέμμα του Χαϊδαρίου όπου έκανε και τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα. Στο Χαϊδάρι όμως ανέδειξε και το ταλέντο του σαν προπονητής. Ανέβασε σε χρόνο ρεκόρ την ομάδα στην Βʼ Εθνική και στη συνέχεια ανέλαβε για λίγο τον Αστ. Τρίπολης. Μάλιστα του προτάθηκε να αναλάβει και τεχνικός
διευθυντής στην Τρίπολη, θέση που δεν δέχτηκε για να πάει στον ΠΑΣ.
Εκεί, όλη η Ελλάδα θαύμασε την ομάδα του, να αποκλείει τον Ολυμπιακό
στο κύπελλο, δίνοντας «ρεσιτάλ» προπονητικής.
Ο Γιάννης Παπακώστας ήταν αυτό που χρειαζόταν ο Πανσερραϊκός. Πράος άνθρωπος, με τρομερές γνώσεις αλλά κυρίως με αδαμάντινο χαρακτήρα. Όλοι οι ποδοσφαιριστές τον σέβονταν και τον αγαπούσαν. Ποτέ δεν υπήρχε κρούσμα απειθαρχίας στην ομάδα. Ποτέ δεν υπήρχαν γκρίνιες και δυσαρέσκεια από ποδοσφαιριστές. Αλλά και το κοουτσάρισμα του ήταν μοναδικό. Μελετούσε προσεκτικά τον κάθε αντίπαλο και έστηνε την ομάδα κατάλληλα στην κάθε αναμέτρηση. Τέλος με παροιμιώδη σεμνότητα, αντιμετώπιζε τις νίκες και ποτέ δεν άφησε κανέναν να παρασυρθεί από την επιτυχία. Ό κόσμος των Σερρών τον λατρεύει και τον ευγνωμονεί.

Οι έμπειροι: Στον φετινό Πανσερραϊκό βρέθηκαν κάποιοι ποδοσφαιριστές, εγνωσμένης αξίας, κάπως πιο μεγάλης ηλικίας, αλλά με τεράστια εμπειρία. Ποδοσφαιριστές όπως ο Σεντεμέντες, ο Καλλιμάνης, ο Κοτταράς και ο Φοφόνκα, αποτέλεσαν τη «σοφία» της ομάδας. Έχοντας παίξει για πολλά χρόνια υψηλής ποιότητας ποδόσφαιρο, βρέθηκαν την κατάλληλη στιγμή στην ομάδα και την βοήθησαν στο «δέσιμο» του συνόλου.

Οι «διψασμένοι» νεαροί: Ποδοσφαιριστές όπως ο Γεωργιάδης και ο
Τάντιτς, βρήκαν την ομάδα που θα μπορούσαν να αναδείξουν την μεγάλη
ποδοσφαιρική τους αξία. Με το νεανικό τους πάθος και το αναμφισβήτητο
ταλέντο τους, κατάφεραν να γίνουν τα αστέρια του μέλλοντος. Ο
Βοσκόπουλος, ο Μανουσαρίδης, ο Τσουλάκος και ο Μουμίν, βρέθηκαν από
την ανυπαρξία του πάγκου μιας ομάδας που δεν εκμεταλλεύτηκε το ταλέντο τους, στον Πανσερραϊκό που εκτίμησε από την αρχή τις δυνατότητές τους. Ο Αμπουμπακαρί, ο Μπεντζελούν αλλά και ο Πιπίνης, άρπαξαν την ευκαιρία που τους έδωσε ο κ. Παπακώστας. Παίζοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο, αγαπήθηκαν από τον κόσμο για την προσπάθεια που κατέβαλαν, που μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν καταλυτική η παρουσία τους.

Οι μεταγραφές του Γενάρη: Ο Ντενίζ Μπαϊκαρά βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Από την αρχή έδειξε στην Αʼ Εθνική τα σπάνια χαρίσματα του. Αποτέλεσε από νωρίς στόχο πολλών μεγάλων ομάδων της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Βέβαια επειδή εδώ «είναι Βαλκάνια» όπως λέει το άσμα, από μικροπρέπειες παραγόντων, βρέθηκε εκτός της ομάδας που άνηκε. Εκεί ήταν που βρέθηκε μπροστά του ο Πανσερραϊκός. Ήταν η ευκαιρία που έψαχνε για να αναγεννηθεί ποδοσφαιρικά. Και τα κατάφερε! Δεν ήταν άλλωστε δύσκολο. Τέτοιοι ποδοσφαιριστές είναι ότι χρειάζεται μια ομάδα όπως ο Πανσερραϊκός.
Ο Γιώργος Γκουγκουλιάς έχοντας «ανεβάσει» τον Άρη στην Αʼ Εθνική
πριν από δυο χρόνια, βρέθηκε εκτός πλάνων του Μπάγιεβιτς, την
τελευταία μέρα των μεταγραφών. Ήταν κάτι που δεν το περίμενε και ήρθε
αρκετά απογοητευμένος στην ομάδα. Αυτό όμως δεν άργησε να αλλάξει. Ο
κόσμος, οι συμπαίκτες, ο προπονητής, του ενέπνευσαν αυτό που του
έλειπε. Έδεσε αμέσως με την ομάδα και έγινε αμέσως το βαρύ πυροβολικό
της επίθεσης. Η αποθέωση που γνωρίζει πλέον από τους φιλάθλους, τον
έχουν κάνει να ξεχάσει τον Άρη και να βλέπει την μεγάλη καριέρα που
του ανοίγεται στις Σέρρες.

Οι διοίκηση: Τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης από την αρχή του
πρωταθλήματος φέτος βρέθηκαν αρωγοί στην προσπάθεια του Πέτρου
Θεοδωρίδη. Κάποιοι από αυτούς, ακούραστοι, έδωσαν όλο τους το «είναι»
προκειμένου να βοηθήσουν την ομάδα.

Ο κόσμος: Δεκαέξι χρόνια ήταν αρκετά... Το σύνθημα αυτό δεν μπορούσε να γίνει ...Δεκαεφτά χρόνια είναι αρκετά... Πώς να το κάνουμε; Δεν ταιριάζει στον ρυθμό του συνθήματος!!!
Ο κόσμος ήταν αγανακτισμένος. Τα χρόνια προσμονής ήταν πολλά. Οι
προσπάθειες που γίνονταν δεν ήταν αυτές που έπρεπε για μια ομάδα σαν
τον Πανσερραϊκό. Οι φίλαθλοι των Σερρών το γνώριζαν. Και είχαν φτάσει
στα όρια τους. Όλη αυτή η πίεση ήρθε και βγήκε φέτος. Μπορεί η χρονιά
να ξεκίνησε με 1000 θεατές στο γήπεδο αλλά ο κόσμος έχει αισθητήριο
αλάνθαστο. Είδε την προσπάθεια που έκανε η ομάδα. Αγώνα με τον αγώνα ο κόσμος πλήθαινε. Παντού υπήρχαν φίλαθλοι να βοηθούν την προσπάθεια των παικτών. Ποτέ και πουθενά ο Πανσερραϊκός δεν έπαιξε μόνος. Σε όλα τα εκτός έδρας παιχνίδια υπήρχαν Σερραίοι. Φυσικά θα μείνει ιστορική η μετακίνηση Σερραίων στα γήπεδα της Καστοριάς και του Αγ. Αστέρα. Όλη η Ελλάδα θαύμασε τους Σερραίους που ακολουθούσαν παντού. Αλλά και το Δημοτικό γήπεδο Σερρών ήταν κατάμεστο. Τα εισιτήρια που έκοψε φέτος ο Πανσερραϊκός ξεπέρασαν τις περισσότερες ομάδες της σούπερ λιγκ. Όλη η Ελλάδα παραδέχτηκε πως αυτός και μόνο ο κόσμος αξίζει την Αʼ Εθνική!!!